روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت

                                                

                                            زیر باران غزلی خواند دلش تر شد و رفت

 

چه تفاوت که چه خورده است غم دل یاسم

 

                                                آن قدر غرق جنون بود که پرپر شد و رفت

 

روز میلاد همان روز که عاشق شده بود

 

                                                   مرگ با لحظه ی میلاد برابر شدو رفت

 

او کسی بود که از غرق شدن میترسید  

 

                                                    عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت

 

هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد

 

                                                   دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت